اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶

حسنی که تو، ای نگار، داری بردست

آن نقش چرا همی نگاری بردست؟

ساعد به سر آستین همی پوش، از آنک

تو میگیری سیاه کاری بردست