اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳

هستیم به امید تو چون دوش امشب

بر آمدنت بسته دل و هوش امشب

زان گونه که دوش در دلم بودی تو

یارب! که ببینمت در آغوش امشب