انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴۳

صورت‌گر فطرت ننگارد چو تویی

دوران فلک برون نیارد چو تویی

هرچند همه جهان تو داری لیکن

ای صدر جهان جهان ندارد چو تویی