انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳۷

هر روز به نویی ای بت سلسله‌موی

جای دگری به دوستی در تک و پوی

ماهی تو و ماه را چنین باشد خوی

هر روز به منزلی دگر دارد روی