انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱۳

در بنده به دیدهٔ دگر می‌نگری

با این همه خوش دلم چو درمی‌نگری

هر روز سپس ترست کارم با تو

در من نه به چشم پیشتر می‌نگری