انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۸

در مرتبه از سپهر پیش آمده‌ای

وز آدم در وجود بیش آمده‌ای

نشکفت که سلطان لقبت داد ملک

تو خود ملک از مادر خویش آمده‌ای