انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸۵

ای فتنهٔ روزگار شب‌پوش منه

و ابدالان را غاشیه بر دوش منه

زلفی که هزار جان ازو در خطرست

از چشم بدان بترس و برگوش منه