انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷۷

از بهر هلال عید آن مه ناگاه

بر بام دوید و هر طرف کرد نگاه

هرکس که بدید گفت سبحان‌الله

خورشید برآمدست و می‌جوید ماه