انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۷

آن صبر که حامی منست از غم تو

مویی نبرد ز عهد نامحکم تو

وین وصل که قبله‌ایست در عالم عشق

از گمشدگان یکیست در عالم تو