انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۵

گر هیچ سعادتم رساند بر تو

جان پیش کشم مباش گو در خور تو

گاهی چو زمین بوسه دهم بر پایت

گاهی چو فلک گردم گرد سر تو