انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶۱

آن ماه که ماه نو سزد یارهٔ او

خورشید می نشاط نظارهٔ او

چون گیرد عکس از لب می‌خوارهٔ او

سر برزند از مشرق رخسارهٔ او