انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۰

شبها چو ز روز وصل او یاد کنم

تا روز هزار گونه فریاد کنم

ترسم که شب اجل امانم ندهد

تا باز به روز وصل دل شاد کنم