انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱۲

من بنده که کمتر سگ کویت باشم

این بس باشد که مدح‌گویت باشم

اقبال نیم که سال و ماه و شب و روز

واجب باشد که پیش رویت باشم