مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۹

یا مخجل البدر اشرقنا بلالا

یا ساقی الروح اسکرنا بصهبا

لا تبخلن و اوفر راحنا مددا

حتی تنادم فی اخذ و اعطا

دعنا ینافس فی الصهباء من سکر

بالسکر یذهل عن وصف و اسما

خوابی الغیب قد املاتها مددا

راحا یطهر عن شح و شحنا