انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۲

آخر ز تو چون روی به خون تر دارم

در عشق ز هیچ روی باور دارم

بردار ز روی پرده ورنه پس از این

من پرده ز روی راز دل بردارم