انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۲

صف زد حشم بهار پیرامن گل

ابر آمد و پر کرد ز در دامن گل

با این همه جان نماند اندر تن گل

گر تو به چمن درآیی ای خرمن گل