انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۹

جز بنده رفیق و عاشق و یار مگیر

غمخوار توام عمر مرا خوار مگیر

در کار تو کارم ار به جان یابد دست

تو پای به کار برمنه کار مگیر