انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱۸

باری بنگر که چشم من چون گرید

هر شب ز شب گذشته افزون گرید

از چشم ستاره بار خون افشانم

گر چشم بود ستاره را خون گرید