انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰

چشم و دل من که هرچه گویم هستند

در خصمی من به مشورت بنشستند

اول پایم بر درغم بشکستند

واخر دستم ز بی غمی بر بستند