انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۵

پست افکندم غم تو ای سرو بلند

شادم که مرا غمت بدین روز افکند

داد من و بیداد تو آخر تا کی

عذر من و آزار تو آخر تا چند