انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰

روزی که خرد سرشک رنگین ریزد

اندیشه چگونه رنگ شعر آمیزد

نور از رخ آفتاب هم بگریزد

چون سایهٔ ایزد از جهان برخیزد