انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۷

می‌آمد و از دیدهٔ ما می‌نگریست

می‌رفت و دگرباره قفا می‌نگریست

با جلوهٔ خویشتن خوشش می‌آمد

یا از سر مرحمت به ما می‌نگریست