انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۸

با دل گفتم چو یار بی فرمانست

این صبر هوس پختن بی‌پایانست

دل گفت نفس مزن که تدبیر آنست

هم پختن این هوس که نتوان دانست