انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸

زلف تو از آن دم که دلم بربودست

از زیر کله روی به کس ننمودست

مانا به حکایت از لبت بشنودست

کز جملهٔ عاشقان چشمت بودست