انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱

آتش به سفال برنهادی ز نخست

پس با خاکم به در برون رفتی چست

با این همه باد کبر کاندر سر تست

از آب سبو کی آیدم با تو درست