انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹

سیاره به خدمت سپرد خاک درت

خورشید که باشد که بود تاج سرت

شد هر دو جهان به بندگی تو مقر

چونان که به بندگی جد و پدرت