انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴۷۳ - نصیحت
چون ترا روزگار داد به داد
تو چرا داد خویش نستانی
تا توانی به گرد شادی گرد
کایدت گاه آنکه نتوانی