انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴۳۹

چنان زندگانی کن ای نیک‌رای

به وقتی که اقبال دادت خدای

که خایند از بهرت انگشت دست

گرت بر زمین آمد انگشت پای