انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳۱۸ - در تمثیل

صاحبا از نیکخواه و بدسگالت یک مثال

دیده‌ام از چرخ دولاب و در آنم نیست شک

میل دورش چون به گردش می‌درآید دیده‌ای

یک طرف سوی زمین دیگر طرف سوی فلک

قصد و میل نیکخواه و بدسگالت همچنوست

در ترقی زی درج و اندر تراجع زی درک

این کنار از کام دل برمی‌شود سوی سماک

وان دماغ از مغز خالی می‌شود سوی سمک