انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۲۳۱ - در نکوهش فلک

آسمان آن بخیل بدفعلست

که ازو جز که فعل بد نجهد

نان و آبش مخور که هرکه خورد

هرگز از دست او به جان نرهد

خاک از او به که گر کسی به مثل

مشتکی جو به نزد او بنهد

چون کریمان از او قبول کند

پس به هر دانه بیست باز دهد