انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۸۰

به خدایی که وصف بی چونش

همه اسباب عقل بر هم زد

کاف کن در مشیتش چو بگشت

صنع بی‌رنگ هر دو عالم زد

۳

روح را قبهٔ مقدس بست

طبه را خرگه مجسم زد

شحنهٔ امر و نهی تکلیفش

خیمه بر آب و خاک آدم زد

که اگر بنده انوری هرگز

به خلاف رضای تو دم زد