انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۱۲

نیست یک تن در همه روی زمین

کو به نوعی از جهان فرسوده نیست

نیست بی‌غصه به گیتی هیچ کار

در زمانه هیچ شخص آسوده نیست

رنده می‌باید چنانک آید ز پیش

کار گیتی بر کسی پیموده نیست