سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۱۲

نشنیدم که مرغ رفته ز دام

باز گردید و سرّ گفته به کام

مرغ وحشی که رفت بر دیوار

که تواند گرفت دیگر بار؟

رفتگان را به لطف باز آرند

نه به جنگش بتر بیازارند