سعدی » مواعظ » قطعات » شمارهٔ ۱۷۲ - در مدح

نظر که با همه داری به چشم بخشایش

درر که بر همه باری ز ابر کف کریم

مرا دوبار نوازش کن و کرم فرما

یکی به موجب خدمت یکی به حق قدیم