سعدی » مواعظ » قطعات » شمارهٔ ۱۳۱

بردند پیمبران و پاکان

از بی‌ادبان جفای بسیار

دل تنگ من که پتک و سندان

پیوسته درم زنند و دینار

قدر زر و سیم کم نگردد

و آهن نشود بزرگ مقدار