خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۹۵

شب که مثال مه ذی‌الحجه دید

صورت طغراش ز مه برکشید

تا نهم ماه به طغرای ماه

حاج توانند به موقف رسید

چشم فلک بود مگر آفتاب

ماه نوش ابرو و کس می‌ندید

چشم پدید آمده پنهان بماند

ابروی پنهان شده آمد پدید