محتشم کاشانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۷۱

شخصی که به ریشیش چو نظر می‌دوزم

صد فصل ز ریشخند می‌آموزم

اصلاح چو کرد خواست تاریخش را

خندید یکی و گفت ریشت گوزم