سنایی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۲۰۲

آدمی را دو بلا کرد رهی

برد از هر دو بلا روسیهی

یا کند پر شکم خویش ز نان

یا کند پشت خود ز آب تهی