عبید زاکانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

وصف لب او سخن چو آغاز کند

وان رنگ رخش که بر سمن ناز کند

از غنچه شنو چو غنچه لب بگشاید

وز گل بطلب چو گل دهن باز کند