عبید زاکانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۲

تا ساخته شخص من و پرداخته‌اند

در زیر لگد کوب غم انداخته‌اند

گوئی من زرد روی دلسوخته را

چون شمع برای سوختن ساخته‌اند