عبید زاکانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸

من ترک شراب ناب نتوانم کرد

خمخانهٔ خود خراب نتوانم کرد

یک روز اگر بادهٔ صافی نخورم

ده شب ز خمار خواب نتوانم کرد