عبید زاکانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱

هرکس که سر زلف تو آورد بدست

از غالیه فارغ شد و از مشگ برست

عاقل نکند نسبت زلفت با مشگ

داند که میان این و آن فرقی هست