فروغی بسطامی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱

از کشت عمل بس است یک خوشه مرا

در روی زمین بس است یک گوشه مرا

تا چند چو کاه گرد خرمن گردیم

چون مرغ بس است دانه‌ای توشه مرا