شیخ بهایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳

خو کرده به خلوت، دل غم فرسایم

کوتاه شد از صحبت مردم، پایم

تا تنهایم، هم نفسم یاد کسی است

چون هم نفسم کسی شود، تنهایم