شیخ بهایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵

در بزم تو ای شمع، منم زار و اسیر

در کشتن من، هیچ نداری تقصیر

با غیر سخن کنی، که از رشک بسوز

سویم نکنی نگه، که از غصه بمیر