شیخ بهایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰

کاری ز وجود ناقصم نگشاید

گویی که ثبوتم انتفا می‌زاید

شاید ز عدم، من به وجودی برسم

زان رو که ز نفی نفی، اثبات آید