محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۷

آن شوخ که چشم مردمی دارم ازو

گفتم به نظاره کام بردارم ازو

نادیده رخش تمام رفتم از کار

وز نیم نفس تمام شد کارم ازو