محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴

اسبی که بود پویه گهش چرخ نهم

در تک شکند تارک خورشید به سم

برگرد جهان چو شعلهٔ جواله

گر چرخ زند نگسلدش دم از دم