محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۹

چون داد قضا صیقل مرآت وجود

در شرم تو اغراق به نوعی فرمود

کاندر عقبت چشمی اگر باشد باز

عکست شود اندر رخ از آیننه نمود