محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳

گاه از همه وجه طامعم می‌دانند

گاه از همه باب حاتمم می‌دانند

می‌آمی‌زند راستی را به دروغ

آنها که زبان به این و آن می‌رانند